Hai días nos que non é doado atopar motivación. Cando tras eses días veñen outros e outros e outros iguais todo se torna gris escuridade, pero sempre se intúe unha raioliña de luz no fondo do túnel. Grazas a tódolos que estivestes ahí.
En CoStA...!!!!!
jueves, 21 de febrero de 2008 |
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
6 comentarios:
O importante é saber apreciar esa raioliña de luz na escuridade.
Aínda q a súa intensidade non sexa a desexada, así non danará ós teus ollos.
Boas "anónima" gracias por deixar o teu comentario, se es quen penso ao fin aprendiches a premer en "publicar comentario".
Non crees que é mellor estar cego de mirar ao Sol que conservar a vista a base de vivir na escuridade?
Si que son quen pensas e agora que aprendín deixarei máis comentarios.
Prefiro considerala unha pregunta retórica.
Apertas
Canto menos curioso que quen non se digna en falarme en persoa o faga pola rede...
ola! graciñas xlo comentario no fotolog :) gustame o teu bloger, si si...
por moi pqena q sexa a raioliña hai q saber chegar até ela.
bikiños dunha colega e grazas de novo. (xa é a terceira vez q intento comentar, a ver q pasa...)
Moitas Grazas Lucía!!
Publicar un comentario